สัญชีวชาดก
ปลุกขึ้นมาฆ่า
.....................
ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้า ประทับอยู่วัดเวฬุวัน เมืองราชคฤห์ ปรารภเรื่องการยกย่องอสัตบุรุษของพระเจ้าอชาตศัตรู ได้ตรัสว่า...
ในกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นอาจารย์ทิศาปาโมกข์ มีลูกศิษย์ประมาณ ๕๐๐ คน ในนั้นมีมานพคนหนึ่งชื่อ สัญชีวะ ได้เรียนมนต์ทำคนตายให้ฟื้นคืนมาได้ แต่ไม่ได้เรียนมนต์สำหรับป้องกัน
วันหนึ่ง เขาเข้าไปหาฟืนกับเพื่อน เห็นเสือตายตัวหนึ่งนอนตายอยู่ ก็พูดกับเพื่อนๆ ว่า
" เราจะทำเสือตายตัวนี้ ให้ฟื้นคืนมา พวกท่านจะเชื่อเราหรือไม่ "
พวกเพื่อนๆบอก...ไม่เชื่อ และท้าว่า
" ถ้าท่านมีความสามารถ ก็จงปลุกให้มันตื่นขึ้นมาเถิด " แล้วก็ต่างรีบปีนขึ้นต้นไม้ไป
" เราจะทำเสือตายตัวนี้ ให้ฟื้นคืนมา พวกท่านจะเชื่อเราหรือไม่ "
พวกเพื่อนๆบอก...ไม่เชื่อ และท้าว่า
" ถ้าท่านมีความสามารถ ก็จงปลุกให้มันตื่นขึ้นมาเถิด " แล้วก็ต่างรีบปีนขึ้นต้นไม้ไป
ส่วนนายสัญชีวะ ร่ายมนต์แล้วขว้างเสือตายด้วยก้อนหิน ทันใดนั้นเอง เสือได้ลุกขึ้น กระโดดกัดที่ก้านคอของเขา ทำให้เขาเสียชีวิตล้มลงตรงนั้นเอง ทั้งคนและสัตว์นอนตายในที่เดียวกัน พวกมานพขนฟืนไป แล้วบอกเรื่องนั้นแก่อาจารย์ อาจารย์จึงกล่าวคาถาว่า
" ผู้ใดยกย่องและคบหาคนชั่ว
คนชั่วย่อมกระทำผู้นั้นแหละ ให้เป็นเหยื่อ
เหมือนเสือโคร่งที่สัญชีวมานพทำให้ฟื้นขึ้น
" ผู้ใดยกย่องและคบหาคนชั่ว
คนชั่วย่อมกระทำผู้นั้นแหละ ให้เป็นเหยื่อ
เหมือนเสือโคร่งที่สัญชีวมานพทำให้ฟื้นขึ้น
แล้วทำเขานั้นแล ให้เป็นเหยื่อ "
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า .....
-มีความรู้ ความสามารถ ก็ควรใช้ให้ถูกกาล ถูกเวลา ไม่เช่นนั้น ย่อมประสบความเดือดร้อน
-อย่าประมาทเล่นกับสัตว์เดรัจฉาน เพราะควบคุมไม่ได้
-การเรียนวิชชา เมื่อเรียนผูก ก็ควรที่จะเรียนแก้ด้วย จะได้แก้ไขได้ทัน
-อย่าคบคนชั่ว เพราะเราจะเป็นเหยื่อของเขา
-มีความรู้ ความสามารถ ก็ควรใช้ให้ถูกกาล ถูกเวลา ไม่เช่นนั้น ย่อมประสบความเดือดร้อน
-อย่าประมาทเล่นกับสัตว์เดรัจฉาน เพราะควบคุมไม่ได้
-การเรียนวิชชา เมื่อเรียนผูก ก็ควรที่จะเรียนแก้ด้วย จะได้แก้ไขได้ทัน
-อย่าคบคนชั่ว เพราะเราจะเป็นเหยื่อของเขา
ที่มา : หนังสือนิทานชาดก เล่มที่ ๑ โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม
เรื่องที่ ๑๐ ในกกัณฏกวรรค หน้า ๖๐๗-๖๑๔ พระสูตรและอรรถกถาแปล ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่มที่ ๓ ภาคที่ ๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น