อย่าลืมให้เวลากับครอบครัวและคนที่เรารัก

ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย ?

พ่อ : แน่นอน ได้สิ , ลูกจะถามอะไร

ลูกชาย : พ่อครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ?

พ่อ : มันไม่ใช่ธุระอะไรของลูก ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ ?

ลูกชาย : ผมแค่อยากรู้ ได้โปรดบอกผมเถอะครับ

ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ?

พ่อ : ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ พ่อก็จะบอกให้ฟัง

ใน 1 ชั่วโมง พ่อหาเงินได้ 100 บาท

ลูกชาย : โห !!! (ทำหน้าเศร้าพร้อมกับก้มหน้าลง)

ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอยืมเงินพ่อ 50 บาทได้มั้ย ?

พ่อของเขาโมโหอย่างมาก

พ่อ : ถ้าเพราะอยากจะขอยืมเงินพ่อ เพื่อไปซื้อของเล่นห่วยๆ 

หรือ สิ่งของไร้สาระพวกนั้น ลูกควรกลับไปที่ห้องและเข้านอน 

ทำไมลูกถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ พ่อทำงานหนักทุกวัน เพื่อเลี้ยงลูกที่มีนิสัยอย่างนี้เหรอ

เด็กชายตัวน้อย เงียบลง

และค่อยๆเดินขึ้นไปที่ห้องของเขาและปิดประตูลง

พ่อนั่งลงด้วยความโมโห นึกย้อนคิดถึงคำถามของลูกชาย

เขากล้าถามกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร

ผ่านไป 1 ชั่วโมง... อารมณ์ของพ่อเริ่มสงบลง และเริ่มคิดได้ว่า 

บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่มีราคา 50 บาท ซึ่งลูกอยากได้จริงๆและ

ความจริงแล้ว เขาก็ไม่เคยถาม หรือ ขอเงินเรามาก่อนเลย ดังนั้น

เอง พ่อจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาลูกน้อยที่ห้องนอน

พ่อ : ยังไม่นอนอีกเหรอลูก ?

ลูกชาย : ไม่ครับพ่อ ผมยังไม่นอน

พ่อ : พ่อมาคิดดูแล้ว บางทีพ่อคงทำงานจนเหนื่อยเกินไป

ถึงได้พูดกับลูกแรงขนาดนั้น

นี่เงิน 50 บาทที่ลูกขอยืมพ่อ เอาไปสิ

หนุ่มน้อยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใด

นั้นเอง เขาก็รีบดึงแบงค์ยับๆจำนวนหนึ่ง และเศษเหรียญเล็กๆ

น้อยๆ ออกมาจากใต้หมอนของเขา เขานั่งบรรจงนับมันอย่างช้าๆ 

แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองพ่อ

ขณะเดียวกันกับที่พ่อเริ่มจะโมโหขึ้นอีกรอบ

เพราะเห็นลูกชายซ่อนเงินจำนวนหนึ่งไว้ใต้หมอน

พ่อ : ลูกจะเอาเงินเยอะแยะขนาดนี้ไปทำอะไร

ในเมื่อลูกก็มีมันอยู่มากแล้ว (พ่อถามด้วยอารมณ์เริ่มโกรธ)

ลูกชาย : เพราะผมมีไม่พอครับพ่อ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว

พ่อครับ นี่เงิน 100 บาท ผมขอซื้อเวลาทำงานของพ่อ 1 ชั่วโมง..

พ่อครับ พรุ่งนี้ตอนเย็น พ่อช่วยกลับบ้านมาหาผมเร็วๆนะครับ..ผม

เพียงแค่อยากจะทานข้าวเย็นกับพ่อครับ

             พ่อหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เพราะความเจ็บปวดที่หน้าอก

รู้สึกเหมือนดวงใจของเขา มันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

พ่อรีบคุกเข่าลง โผเข้ากอดลูกชายทั้งน้ำตา

พร้อมกับขอให้ลูกชายสุดที่รักยกโทษให้ตัวเขา

               นี่เป็นเพียงเรื่องสั้นๆ ที่อยากเตือนให้คุณคิดว่า.....

เราไม่ควรปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ความหมาย

               พรุ่งนี้ หากคุณตายลงที่ทำงานของคุณ

ก็สามารถหาคนมาทำงานแทนที่ช่วงเวลาของคุณได้อย่างง่าย

ดาย แต่สำหรับครอบครัวและคนที่คุณรัก พวกเขาเหล่านั้น ไม่

สามารถหาใครมาแทนที่ช่วงเวลาที่สูญเสียไปจากคุณได้

               อย่าลืมให้เวลากับครอบครัวและคนที่เรารัก..เขาอาจ

กำลังรอเราอยู่...