อานิสงส์

การบูชาด้วยดอกไม้

สมัยพระสิขี พระสัมมาสัมพุทธเจ้า    มีพระเถระ    ได้ฟังธรรมจากพระพุทธองค์  เรื่องการเห็นโทษของการทำบาปอกุศล  มีผลให้ตกไปสู่อบายภูมิ  และผลแห่งการสร้างบุญ ส่งให้ไปบันเทิงในสุคติโลกสวรรค์   พระเถระคิดว่า การที่เกิดมาเป็นมนุษย์  แล้วมีชีวิตอยู่อย่างผู้ประมาทนี้ไม่สมควรเลย   จึงได้ถือเอาดอกไม้นานาชนิดโปรยถวายเป็นพุทธบูชา ด้วยอานุภาพแห่งบุญนั้น  ส่งผลให้ท่านได้เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์   ได้ท่องเที่ยวไปในเทวโลกและมนุษยโลก เสวยทั้งสวรรค์สมบัติและมนุษย์สมบัติอันเลิศ ไม่ว่าจะเหยียบไปที่ใดก็ตาม ก็มีดอกไม้ผุดขึ้นมารองรับ และก็เป็นที่เคารพบูชาของทั้งมนุษย์และเทวดา ทั้งหลาย

     จนมาถึงสมัยพุทธกาลนี้ ท่านก็ได้บังเกิดในตระกูลที่ร่ำรวย    มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงออกบวช เมื่อบวชได้ไม่นานก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์  มีนามว่า อโวปุปผิยเถระ เพราะท่านได้โปรยดอกไม้ไปในอากาศเป็นพุทธบูชา เมื่อท่านบรรลุธรรมแล้ว ก็ย้อนอดีตกลับไป ได้เห็นบุพกรรมที่ท่านได้สร้างเอาไว้ ก็เกิดความอัศจรรย์ ในผลบุญ อันเล็กน้อยที่ได้ทำ แต่ผลที่ได้มหาศาล   

เช่น ได้เป็นพระราชา  บ้าง ..  เป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ  และทรงมีพละมาก  ...ภพชาติ สุดท้าย ก็ได้คุณวิเศษคือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖  นี้เป็นผลแห่งบุญที่ได้ทำในครั้งนั้น”

   ยังมีอีกเรื่อหนึ่ง   ในสมัยพระเจ้าวิปัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้า  อดีตพระเถระรูปหนึ่ง  มาเกิดเป็นนกน้อยตัวหนึ่ง อาศัยใกล้ฝั่งแม่น้ำสินธุ แม้จะเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน แต่บุญเก่าของท่านก็ยังพอมีอยู่ จึงสามารถเตือนตัวเองไม่ให้สร้างบาปอกุศลเพิ่ม ไม่กินสัตว์มีชีวิต กินแต่เพียงสาหร่ายและพืชที่มีอยู่ในแม่น้ำ

    วันหนึ่ง พระวิปัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้า  เสด็จไปประกาศพระสัทธรรมเพื่ออนุเคราะห์แก่สัตว์โลกทั้งหลาย ขณะเดียวกันนั้น นกน้อยกำลังหากินอยู่พอดี ได้มองเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้า เห็นพระฉัพพรรณรังสีเปล่งออกมาจากพระวรกาย  รุ่งเรืองงดงามยิ่งนัก เหมือนพระอาทิตย์ที่สว่างไสว จึงคิดว่า   สมณะรูปนี้  งดงามน่าเลื่อมใสยิ่งนัก คงจะเป็นผู้ที่มีคุณวิเศษเป็นแน่  อย่ากระนั้นเลย เราควรที่จะเอาบุญกับท่าน

     พอคิดได้อย่างนี้แล้ว ก็ใช้จะงอยปากเด็ดดอกสาหร่ายที่มีอยู่ในแม่น้ำนั้น แล้วบินเข้าไปหาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า น้อมบูชาดอกไม้นั้นลงแทบบาทพระพุทธองค์ ด้วยจิตที่เลื่อมใสไม่มีประมาณ นกน้อยพอละจากอัตภาพนั้นแล้ว ก็ไปบังเกิดในเทวโลกเสวยสมบัติในกามาวจรภูมิ... หลังจากจุติจากอัตภาพนั้น แล้วก็มาเกิดในมนุษยโลก... เสวยมหาสมบัติได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ.... เป็นมหาเศรษฐีอีกนับชาติกันไม่ถ้วน

     จนมาถึงสมัยพุทธกาลนี้ ก็ได้บังเกิดในตระกูลสูงตระกูลหนึ่ง เมื่อบรรลุนิติภาวะแล้วก็ได้ออกบวช พอออกบวชได้ไม่นานก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์  โดยมีนามว่าปัจจาคมนิยเถระ เมื่อท่านได้ระลึกถึงบุพกรรมของตน จึงเกิดปีติโสมนัสในอานุภาพแห่งบุญ

จะเห็นได้ว่า  การทำบุญที่ถูกเนื้อนาบุญ แม้หว่านพืชเพียงเล็กน้อย ก็ได้ผลเกินควรเกินคาด ไม่มีนาบุญ  อื่นที่ยิ่งกว่าบุญเขตในพระพุทธศาสนา   ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่กันในเพศภาวะใดก็ตาม จะเป็นมนุษย์หรือไม่ใช่มนุษย์ หากได้สร้างบุญถูกเนื้อนาบุญแล้ว จะประสบความสุขและความสำเร็จสมปรารถนาในชีวิต ทำให้บุญที่สร้างไปนั้นทับทวีเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีประมาณ  ดังนั้น บัณฑิตผู้มีปัญญา ทั้งหลาย ต้องรู้จักทำบุญกับบุญเขตอันเยี่ยมให้ยิ่งขึ้นไปเถิด

#ธรรมะดีดี  #ข้อคิด #สาระดีดี #มีประโยชน์  #คนจริง #รักจริง  #จริงใจ #กรรม #รักจริงต้องแชร์